Α. Παπάζη: ” Δεν πρέπει να υπάρχει αθλητισμός που να έχει σαν στόχο τον ανταγωνισμό”

Συνέντευξη της Αναστασίας Παπάζη στο Newn.gr #Newn #Volley #Interview

Ονομάζομαι Αναστασία Παπάζη είμαι 17 ετών και μαθήτρια της Γ λυκείου. Κατοικώ σε ένα χωριό λίγο έξω από την Θεσσαλονίκη τα Κύμινα. Η μεγαλύτερη μου αγάπη είναι το βόλεϊ.

-Ποια είναι η πρώτη ανάμνηση που έχεις κρατώντας την μπάλα του βόλεϊ;

Η πρώτη μου ανάμνηση κρατώντας την μπάλα του βόλεϊ είναι στην ηλικία περίπου των 10 ετών προσπαθώντας με την πρώτη μου προπονήτρια Όλγα Βεργίδου να κάνω πάσα .

-Τι συντέλεσε στο να διαλέξεις το βόλεϊ και όχι κάποιο άλλο άθλημα;

Η αλήθεια είναι ότι μένοντας στην επαρχία δεν έχεις και πάρα πολλές αθλητικές επιλογές . Στα νήπια πήγαινα δύο χρόνια μπαλέτο αλλά στην συνέχεια με κέρδισε το βόλεϊ!

-Ποια ήταν για σένα η χειρότερη και ποια η καλύτερη ανάμνηση στα γήπεδα;

Η καλύτερη μου ανάμνηση ήταν όταν έκανα το πρώτο μου μπλοκ στην Α1 θυμάμαι χαρακτηρίστηκα τους πανηγυρισμούς από τις συμπαίκτριες μου. Από την άλλη η χειρότερη ήταν όταν είχα τραυματιστεί και είχαμε έναν σοβαρό αγώνα κορασίδων για να προκριθούμε στην επόμενη φάση και δεν μπορούσα να παίξω.

-Γράφτηκε ή ειπώθηκε ποτέ για σένα κάτι που να σε πλήγωσε ή να σε εξόργισε;

Όχι δεν έχει ειπωθεί κάτι για εμένα για να με εξοργίσει ή να με πληγώσει παρά όλα αυτά αν ποτέ γίνει δεν θα δώσω σημασία .

-Ο γυναικείος ανταγωνισμός είναι τεράστιος. Σου έχει τύχει ποτέ να αντιμετωπίσεις κάποιο ακραίο περιστατικό από συμπαίκτρια ή αντίπαλο σου;

Δεν πιστεύω πως είναι καλό να υπάρχει αθλητισμός που έχει ως κύριο στόχο και αποτέλεσμα τον ανταγωνισμό. Σίγουρα ο ανταγωνισμός χρειάζεται σε ένα βαθμό για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας σε ατομικό επίπεδο και να γίνουμε καλύτεροι ωστόσο δεν έχω αντιμετωπίσει κάποιο τέτοιο περιστατικό από συμπαίκτριά ή από αντίπαλο.

-Ποιοι είναι οι στόχοι οι προσωπικοί;

Ο προσωπικός μου στόχος αυτή τη χρονική περίοδο είναι να γράψω πανελλήνιες και να καταφέρω να περάσω στην σχολή που θέλω.

-Το γυναικείο βόλεϊ θεωρείται διαδεδομένο στην Ελλάδα; Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό και με ποιους τρόπους θα μπορούσε να γίνει πιο δημοφιλές;

Το γυναικείο βόλεϊ δεν θεωρείται διαδεδομένο στην Ελλάδα και ας είναι το νούμερο ένα γυναικείο άθλημα! Αυτό πιστεύω ότι οφείλετε στο γεγονός ότι δεν υπάρχει τηλεοπτική προβολή των αγώνων ώστε να ευαισθητοποιήσει και να γνωρίσει ο κόσμος αυτό το υπέροχο ομαδικό άθλημα που ποτέ δεν είχε ως στόχο την βία στα γήπεδα (χουλιγκανισμό) που επικρατεί στα υπόλοιπα δημοφιλή αθλήματα στην Ελλάδα. Επιπροσθέτως με την τηλεοπτική κάλυψη αρκετοί χορηγοί θα μπορέσουν να στηρίξουν διάφορα σωματεία με στόχο την διάδοση και την ανάπτυξη αυτού του αθλήματος.

-Συνδυάζονται σχολικές υποχρεώσεις με αθλητικές δραστηριότητες;

Η αλήθεια είναι ότι ο συνδυασμός των σχολικών υποχρεώσεων με τις καθημερινές προπονήσεις είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να γυρνάω από το σχολείο να ξεκουράζομαι λιγάκι να διαβάζω μια ώρα και να φεύγω προπόνηση . Μετά την προπόνηση αργά το απόγευμα δεν είχα ποτέ την αντοχή να συνεχίσω το διάβασμα μου ίσως να ήμουν και λίγο τεμπέλα…αλλά με πάρα πολύ προσπάθεια όλα γίνονται!

-Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετώπισες μέσα στην καραντίνα;

Οι δυσκολίες που αντιμετώπισα και αντιμετωπίζω είναι να μη βγω από το καθημερινό μου πρόγραμμα προσπαθώ να τηρώ τη διαδικασία του ύπνου μου της διατροφής μου και της ασκήσης μου έτσι ώστε να μη νιώσω την απότομη αλλαγή των συνθηκών της καθημερινότητας μου.

-Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 3-4 χρόνια από τώρα;

Μέσα στα επόμενα χρόνια θα ήθελα να έχω εκπληρώσει το στόχο μου ο οποίος είναι να περάσω στην σχολή της αστυνομίας και να καταφέρω να ασχοληθώ με το βόλεϊ της αστυνομίας. Θα προσπαθήσω να βελτιωθώ και εξελιχθώ τα δεδομένα σίγουρα πάντα αλλάζουν και πάντα θα υπάρχουν σκαμπανεβάσματα αλλά θα πρέπει να είμαι δυνατή και να πιστεύω στον εαυτό μου για να τα καταφέρω.

-Υπάρχει δομημένος σχολικός αθλητισμός;

Πιστεύω πως δεν υπάρχει δομημένος σχολικός αθλητισμός αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι χώροι άθλησης στα σχολεία δεν διαθέτουν κατάλληλο εξοπλισμό ώστε να αποτελέσουν πόλο έλξης για τους νέους. Ακόμη οι σχολικοί αγώνες Δεν βοηθούν στη μαζική άθληση των αθλητών αφού ασχολούνται και εκμεταλλεύονται τους προπονημένος μαθητές που ανήκουν σε συλλόγους εκτός σχολείου.