Δημήτρης Σκιντζής: Ο πρωταθλητής ποδηλασίας που αποτελεί στήριγμα για τους Αμεα συναθλητές αλλά και ασκούμενούς του!

Το Newn People επιστρέφει με την ιστορία του Δημήτρη Σκιντζή του Έλληνα πρωταθλητή ποδηλασία που έχει "χαράξει" την δική του πορεία αλλά βοηθάει και αυτή των Αμεα συναθλητών του #Newn #Skintzis #NewnPeople #Inteview

Επιμέλεια: Αλέξανδρος Παπαϊωάννου

Η στήλη-θεσμός του Newn.gr, το Newn People επιστρέφει, με την ιστορία του Δημήτρη Σκιντζή, του Έλληνα πρωταθλητή στην αγωνιστική ποδηλασία.

Ο Δημήτρης από τότε που θυμάται τον εαυτό του όπως λέει και ο ίδιος είναι πάνω σε δύο ρόδες. Και αυτές είναι που οδηγούν τα όνειρα του μέχρι τώρα.

Το ιδιαίτερο που έχει όμως εκτός από την τεράστια επιτυχία του στους ποδηλατικούς αγώνες είναι ότι πρόκειται για πιλότο-ποδηλάτη, ο οποίος μάλιστα το 2015, που κλήθηκε να κάνει κάτι τέτοιο ήταν ο νεότερος, που είχε αυτή την πρόταση. Μόλις στα 17 του ο Δημήτρης λοιπόν είχε ήδη διακριθεί για τις ικανότητες του και κλήθηκε από τον ομοσπονδιακό προπονητή της Εθνικής, να γίνει πιλότος για ποδηλάτες Αμέα.

Το τι σημαίνει γι’ αυτόν η ποδηλασία, αυτή η ιδιαίτερη συνεργασία με ανθρώπους Αμέα όπως ο Κωνσταντίνος Τσαγκατάκης, τον ρόλο του και στον σύλλογο “Περπατώ” αλλά και την δίκη του οπτική για την ποδηλασία ο 23χρονος πρωταθλητής θα το διαβάσετε στις παρακάτω γραμμές.

Δημήτρη τι σημαίνει για σένα η ποδηλασία και πότε ξεκίνησε;

Δ. Σκιντζής: “Η ποδηλασία αποτελεί για εμένα ένα από τα μεγαλύτερα “κεφάλαια” της ζωής μου. Το ποδήλατο ήταν από τα πρώτα παιχνίδια που ασχολήθηκα σε μικρή ηλικία. Τα πρώτα ερεθίσματα για την ποδηλασία τα πήρα από τον πατέρα μου ο οποίος ασχολείται αρκετά χρόνια με το ποδήλατο κυρίως για δική του εκγύμναση. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ήθελα να παίρνω το ποδήλατο μου και να πηγαίνω μαζί του. Από παιδί τον θαυμάζω ιδιαίτερα, ακόμα και σήμερα θεωρώ ότι είναι το απόλυτο πρότυπο για εμένα. Έτσι λοιπόν, το “μικρόβιο” της ποδηλασίας δεν άργησε να μπει μέσα μου.”

 -Εσύ ασχολείσαι συγκεκριμένα με την αγωνιστική ποδηλασία. Ποιες είναι οι διαφορές της από την ποδηλασία που γνωρίζει ο κόσμος;

Δ. Σκιντζής: “Από το 2009 ξεκίνησα και επίσημα να ασχολούμαι με την αγωνιστική ποδηλασία. Η  αγωνιστική ποδηλασία έχει πολλά είδη που ο κόσμος πιθανόν να μην γνωρίζει. Ποδηλασία δρόμου, ποδηλασία βουνού, ποδηλασία πίστας κ.α. Η ποδηλασία πίστας χωρίζεται σε αγωνίσματα αντοχής που μπορεί να φτάσουν μέχρι και τις 200 στροφές και τα αγωνίσματα ταχύτητας (π.χ. 200m , 1000m) . Εγώ πλέον ασχολούμαι κυρίως με την ποδηλασία αντοχής πίστας, αλλά και με την ποδηλασία δρόμου όσον αφορά την ποδηλασία ΑΜΕΑ. Ανεξάρτητα από το αγώνισμα, είναι ένα μοναχικό άθλημα που απαιτεί πολλές ώρες προπόνησης για να μπορέσεις να σταθείς σε ένα υψηλό επίπεδο.”

 -Από την μέχρι τώρα καριέρα σου ποια στιγμή θα ξεχώριζες, ως κορυφαία αν έπρεπε να επιλέξεις μια και ποια ως χειρότερη;

Δ. Σκιντζής: “Σαν κορυφαία στιγμή στην μέχρι τώρα καριέρα μου, ξεχωρίζω την κλήση μου από τον προπονητή της Εθνικής Ομάδας , και πλέον προπονητή μου, Γιώργο Βαρβεράκη, το 2015 να συμμετέχω ως πιλότος στην ποδηλασία ΑΜΕΑ σε άτομα με προβλήματα όρασης. Μέχρι τότε, ήμουν ηλικιακά ο μικρότερος πιλότος που είχε αγωνιστεί σε επίσημη διοργάνωση για τα ελληνικά δεδομένα. Το ότι έγινα μέλος αυτής της οικογένειας πιστεύω ότι δεν συγκρίνεται με μετάλλια, ρεκόρ και επιδόσεις. Ακόμα και σήμερα θεωρώ ότι είμαι ευλογημένος που βρίσκομαι σε αυτή τη θέση!

Σαν χειρότερη στιγμή, μου έχει μείνει μια πτώση που είχα το 2018 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς. Έκανα το ντεμπούτο μου με την ομάδα του Παναθηναϊκού και θυμάμαι ότι ήμουν αρκετά ενθουσιασμένος που θα αγωνιζόμουν με μια τόσο “βαριά” φανέλα, με τεράστια ιστορία στο χώρο του αθλητισμού. Μέσα στον αγώνα είχα μια πτώση με περίπου 60χλμ/ώρα και χτύπησα πραγματικά σε όλο μου το σώμα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι για πολλές μέρες μετά μου ήταν δύσκολο ακόμα και να βολευτώ στο κρεβάτι για να κοιμηθώ.”

-Αν και μόλις 23 ετών εκτός από αθλητής είσαι και προπονητής. Τι διαφορές βρίσκεις ανάμεσα στις δύο ιδιότητες και πόσο δύσκολη ήταν η προσαρμογή σου ως προπονητής;

Δ. Σκιντζής: “Ένα από τα παιδικά όνειρά μου ήταν να καταφέρω να εισαχθώ στην σχολή επιστήμης φυσικής αγωγής και αθλητισμού. Για την ιστορία, έδωσα δυο φορές εξετάσεις για να το πετύχω!  Ήθελα να ασχοληθώ τόσο με το χώρο του αθλητισμού αλλά και του πρωταθλητισμού και από μία άλλη οπτική γωνία. Θεωρώ ότι η ιδιότητα μου σαν αθλητής με βοήθησε άμεσα να προσαρμοστώ και σαν προπονητής. Όταν έχεις περάσει από τη θέση του αθλητή – ασκούμενου μπορείς να καταλάβεις πως νιώθει, τόσο ψυχολογικά όσο και σωματικά το άτομο που έχεις απέναντί σου, και πιστεύω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό.”

 -Πλέον όπως είπαμε αγωνίζεσαι με έναν νεαρότερο αθλητή Αμεα, τον Κωνσταντίνο Τσαγκατάκη ο οποίος πάσχει από ολική τύφλωση. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Δ. Σκιντζής: “Η συνεργασία μου με τον Κωνσταντίνο ξεκίνησε το 2019. Ο προπονητής μου, Γιώργος Βαρβεράκης, είναι ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από κάθε μου κίνηση τόσο εντός αλλά εκτός αθλητισμού. Στο Γιώργο έχω απόλυτη εμπιστοσύνη, όταν μου έκανε την πρόταση, δέχτηκα και δεν χρειάστηκε να το συζητήσουμε περαιτέρω. Πίστεψα ότι για να μου κάνει μια τέτοια πρόταση σίγουρα κάτι παραπάνω θα γνωρίζει. Ο χρόνος έδειξε ότι είχε δίκαιο για ακόμα μια φορά. Με τον Κωνσταντίνο καταφέραμε να κατακτήσουμε όλα τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα και να καταρρίψουμε όλα τα πανελλήνια ρεκόρ στην κατηγορία νέων ανδρών. Από φέτος θα αγωνιζόμαστε στην κατηγορία των Ανδρών. Είναι μια χρονιά μεταβατική και δύσκολη για εμάς παρ’ όλα αυτά έχει προοπτικές και δίνει δυνατότητες. Πιστεύω ότι έχουμε πολλά ακόμα να δώσουμε!”

-Είσαι και μέλος του συλλόγου «Περπατώ». Θέλεις να μας πεις τι είναι αυτό με λίγα λόγια και ποιος είναι ο ρόλος σου εκεί;

Δ. Σκιντζής: “Ο σύλλογος “Περπατώ” ιδρύθηκε πριν από 19 χρόνια με σκοπό να μπορέσουν τα ΑΜΕΑ να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους και να κάνουν την Κομοτηνή μια πόλη προσβάσιμη για όλους. Σήμερα που μιλάμε ο σύλλογος “Περπατώ” αποτελεί ένα Κέντρο Εκπαίδευσης Αυτόνομης Διαβίωσης ΑΜΕΑ με σκοπό οι ωφελούμενοι να αποκτήσουν ξανά την αυτονομία τους στο μέγιστο βαθμό. Μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά ότι ο σύλλογος πρωτοπορεί με τις δράσεις του, έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα ελληνικά δεδομένα και έχει χαράξει μια αξιοθαύμαστη πορεία. Εγώ προσωπικά έχω έναν από τους ρόλους των γυμναστών μέσα στο σύλλογο. Ο σκοπός μας είναι η ενδυνάμωση των ωφελούμενων μέσα από συγκεκριμένα πρωτόκολλα άσκησης που εφαρμόζονται εξατομικευμένα σε κάθε περιστατικό ανάλογα με την κινητική βλάβη του. Ο στόχος μας είναι η καλύτερη και γρηγορότερη οδός προς την αυτονομία του. Θεωρώ τον εαυτό μου τουλάχιστον τυχερό που στα 23 μου χρόνια βρίσκομαι σε ένα τόσο εξελιγμένο σύλλογο, για εμένα αποτελεί μεγάλη τιμή αλλά και ευθύνη.”

-Θεωρείς ότι το Ελληνικό Κράτος στηρίζει όσο πρέπει αθλήματα σαν την ποδηλασία και τους αθλητές της Αμεα και μη

Δ. Σκιντζής: “Σίγουρα, στον αθλητισμό ΑΜΕΑ υπάρχει πολύ καλύτερη οργάνωση και μεγαλύτερη υποστήριξη, τόσο από την πλευρά την ομοσπονδίας όσο και από την πλευρά των σωματείων. Δυστυχώς, αθλήματα σαν την ποδηλασία δεν έχουν ούτε την υποστήριξη ούτε την προβολή που τους αξίζει. Κατά γενική ομολογία, στην Ελλάδα η στήριξη έρχεται στους αθλητές μετά την επιτυχία και όχι πάντα. Ο αθλητισμός κατά κύριο λόγο βασίζεται σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες κάποιων ανθρώπων που έχουν τη θέληση να στηρίξουν τέτοιες προσπάθειες. Προσωπικά, θεωρώ πως αν δεν είχα την οικογένεια μου και κάποιους ανθρώπους να με στηρίξουν θα είχα σταματήσει εδώ και πολύ καιρό.”

 -Γιατί κάποιος που δεν ξέρει θα άξιζε να ασχοληθεί με την αγωνιστική ποδηλασία;

Δ. Σκιντζής: “Σαν άνθρωπος πιστεύω πως το κάθε άθλημα είναι ξεχωριστό και έχει τη γοητεία του. Η ποδηλασία θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό άθλημα. Το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος της προπόνησης γίνεται σε δημόσιο δρόμο σου δίνει την ελευθερία να περάσεις από διάφορα μέρη που πιθανό να μην είχες επισκεφθεί ποτέ. Οι καιρικές συνθήκες κάνουν την προπόνηση ακόμη πιο ενδιαφέρουσα. Μαθαίνεις τι σημαίνει οδηγική παιδεία και αποκτάς οδηγική συμπεριφορά. Και προφανώς τα σωματικά οφέλη που προσφέρει είναι τεράστια. Όποιος ασχοληθεί με τον πρωταθλητισμό, μαθαίνει να αγωνίζεται και να μην το βάζει κάτω. Όλα τα παιδιά, ανεβαίνοντας αθλητικά, ανεβαίνουν και κοινωνικά, μπορώ να πω ότι πολλές περιπτώσεις αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για όλη την κοινωνία. Η διαχείριση της αποτυχίας δεν εύκολη υπόθεση, πόσο μάλλον σε μικρές ηλικίες.”

-Ποιοι οι βραχυπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι σου προσωπικοί σου στόχοι ως αθλητής αλλά και ως προπονητής;

Δ. Σκιντζής: “Όσον αφορά τα αθλητικά μου καθήκοντα, αυτή την περίοδο ετοιμαζόμαστε μαζί με τον Κωνσταντίνο για το Παγκόσμιο Κύπελλο Δρόμου ΑΜΕΑ που θα διεξαχθεί στο Βέλγιο και για το Γύρο Φλάνδρας, τέλος Απριλίου. Στην συνέχεια έχουμε μπροστά το Ευρωπαϊκό Κύπελλο Δρόμου που για ακόμα μια χρονιά θα φιλοξενήσει η χώρα μας στο αεροδρόμιο Τυμπακίου, στο Ηράκλειο Κρήτης και στη συνέχεια έχουμε τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα Δρόμου και Πίστας. Μακροπρόθεσμα, θέλω πρώτα από όλα να είμαστε υγιής και έπειτα βασικός μου στόχος είναι να έχουμε καλές εμφανίσεις στο εξωτερικό. Όσον αφορά τα επαγγελματικά μου, με γεμίζει πολύ η δουλειά μου, τόσο η θεραπευτική άσκηση όσο και η προπονητική οπότε αυτό που θέλω είναι να μείνω στο χώρο και πιστεύω ότι και εκεί με αργά και σταθερά βήματα θα έρθει η εξέλιξη!”

Σ’ ευχαριστούμε Δημήτρη για όλα όσα μας είπες και που είσαι πλέον μέλος της στήλης μας, Newn People. Εμείς να σου ευχηθούμε προσωπικά κάθε επιτυχία στην επαγγελματική σου καριέρα αλλά και στην ζωή σου γενικότερα.