“Κλειδαρότρυπα”

Ο Ευριβιάδης Ελευθεριάδης συνομιλεί με τις Μαίρη Παπά Νοβακίδου και τη Μαρίλη Μπουφίδου

Η Μαρίλη Μπουφίδου και η Μαίρη Παπά Νοβακίδου δημιούργησαν την kleidarotripa.gr ένα site, το οποίο δεν θα το λέγαμε ότι είναι ένα άλλο κλασσικό ενημερωτικό site.

Με τη Μαρίλη και τη Μαίρη γνωριζόμαστε από την κοινή μας παρουσία στο Newn Webradio, οπότε η συζήτηση μας είναι ανοικτή και σίγουρα όχι τυπική…

Ε: Αλήθεια, πως σας ήρθε η ιδέα για ένα καινούργιο site; Ήδη, δεν υπάρχουν πολλά;

Μαρίλη: Η ιδέα μου ήρθε μια μέρα που κάναμε ραδιόφωνο στο Νewn. Σκέφτηκα το όνομα «κλειδαρότρυπα» για ραδιοφωνική εκπομπή, με αντίστοιχη προσέγγιση, άρεσε στη Μαίρη και μετά από πολλές συζητήσεις αποφασίσαμε να κάνουμε πρώτα το site  .

Μαίρη: Η αλήθεια είναι ότι δεν πείστηκα και πολύ εύκολα μιας και δεν είναι το αντικείμενό μου. Για μένα ήταν ένα ρίσκο που τελικά άξιζε τον κόπο!

Ε: Στην ουσία, δεν αναφερόμαστε σε ένα κλασικό και συνηθισμένο site. Τι το διαφορετικό παρουσιάζει η Κλειδαρότρυπα;

Μαρίλη: Η Κλειδαρότρυπα είναι ένα πολιτικό και κοινωνικό portal με ψυχαγωγικό χαρακτήρα. Το όνομα  «Κλειδαρότρυπα» επιλέχθηκε με σκοπό την θετική επανοικειοποίηση του όρου, επιθυμούμε να διαρρήξουμε το νόημα του “κουτσομπολιού»  και να το μετασχηματίσουμε κοινωνικοπολιτικά.

 Μαίρη: Το project μας αποτελεί ένα άθροισμα από όλα τα πιστεύω μας, μαζί με τον τρόπο ζωής μας, μακριά από οποιαδήποτε μορφή ρατσισμού, χωρίς ταμπού και διακρίσεις!

E: Θα έλεγε κανείς ότι υπάρχει μία συνθήκη ή συγκυρία, καθώς βρισκόμαστε σε μία περίοδο, στην οποία τα δικαιώματα ή οι διακρίσεις έχουν γίνει καθημερινή συζήτηση σε πολλούς κοινωνικούς κύκλους. Κάνει βήματα η κοινωνία προς τα εμπρός ή έχει συντηρητικοποιηθεί;

Μαρίλη: Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας και κυρίως η νέα γενιά  έχει δείξει  ιδαίτερο ενδιαφέρον για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις έμφυλες διακρίσεις, τις διάφορες ταυτότητες, τον φεμινισμό. Παράλληλα η φτώχεια  , η ανεργία, η αμορφωσιά ωθούν στην  άνοδο  του νεοσυντηρητισμού,μια νέα μορφή του φασισμού πλανάται πάνω από την Ευρώπη  και αυτό  με προβληματίζει ιδιαίτερα για το που  θα μας οδηγήσουν ο περιορισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.  

Μαίρη: Πιστεύω ότι ο κόσμος αλλάζει. Αρχίζει να αντιδράει, να μην πιστεύει ό,τι του πασάρουν και να είναι τόσο “άβουλος”, όπως πιστεύουν ότι είναι. Μέσα σε όλο αυτό που ζούμε βλέπω μια ελπίδα (η έχω την ανάγκη να την δώ).

Ε: Φάκελος ερωτικών παρενοχλήσεων: Σαν ντόμινο γκρεμίζονται πρόσωπα που είχαν θεωρηθεί τοτέμ τα προηγούμενα χρόνια. Πότε θα μπορέσουμε να πούμε, εντάξει έγινε κάθαρση;

Μαρίλη: Η κάθαρση έχει ήδη αρχίσει και αφήνει πίσω της συντρίμμια ανθρώπινων ψυχών. . Άργησε να ξεκινήσει το κίνημα του #MeToo στην χώρα μας, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίαςτο αγκάλιασε  και έδειξε συμπαράσταση στα θύματα. Ελπίζω να εξαπλωθεί και σε άλλους εργασιακούς χώρους και κυρίως στο δικό μου, τον δημοσιογραφικό, όπου εκεί όπως φαίνεται η παρενόχληση είναι συνηθισμένος και ενίοτε αποδεκτός τρόπος επιβολής της εξουσίας . Χαίρομαι, γιατί τώρα όποιος έχει σκοπό  να υιοθετήσει παρόμοιες συμπεριφορές θα το σκεφτεί διπλά, γιατί τώρα υπάρχουν συνέπειες και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κανείς δεν θα μένει ατιμώρητος.

Μαίρη: Με χαροποιεί ιδιαίτερα που έχει ξεκινήσει η κάθαρση στον χώρο του αθλητισμού και της υποκριτικής. Καταστράφηκαν καριέρες που άξιζαν να καταστραφούν. Ο κόσμος “ωρίμασε” και τώρα ήταν έτοιμος να ακούσει. Φοβάμαι ότι όταν ανοίξουν τα θέατρα  όλες οι παραστάσεις θα είναι μονόπρακτα γιατί θα φοβούνται να συνεργαστούν (φυσικά, αστειεύομαι). Αυτό που ελπίζω και εγώ είναι το #MeToo να επεκταθεί σε όλους τους χώρους και όχι μόνο σε διάσημα πρόσωπα, όπως είδαμε μέχρι τώρα, για να σταματήσουν κάθε είδους κακοποιητικές συμπεριφορές.

Ε: Στην ελληνική κοινωνία έκανε την είσοδο της μία σχετικά όχι τόσο συνηθισμένη έκφραση, αυτή της πατριαρχίας… Τι σημαίνει αυτή η έκφραση σήμερα;  

Μαρίλη: Δεν έχει αλλάξει το νόημα της πατριαρχίας με τα χρόνια, παραμένει ίδιο, βλαβερό και αναλλοίωτο. Οι αλλαγές στο σύστημα είναι πολύ λίγες και δεν είναι προσβάσιμες για  όλες τις γυναίκες και θηλυκότητες. Η πατριαρχία για μένα, είναι από τα μεγαλύτερα αγκάθια της  ανθρωπότητας, δημιουργεί διακρίσεις και επιβάλλει ανισες εξουσίες. Ισότητα και σεβασμό ζητάμε, ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί είναι τόσο δύσκολο να γίνει πράξη από όλες τις κοινωνίες, ίσως γιατί είμαι πολύ νέα , έχουμε όνειρα οι νέοι άνθρωποι.

Μαίρη: Η πατριαρχία υπάρχει ακόμα, όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό με τα χρόνια, αλλά δεν παύει να κάνει την τοξική της εμφάνιση μέχρι και σήμερα. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε σαν κοινωνία είναι ότι η πατριαρχία δεν βλάπτει μόνο τις γυναίκες αλλά και τους άντρες.