Αλέξανδρος Σούκουλης: Τα ατελείωτα χιλιόμετρα ενός απαιτητικού ονείρου

Το Newn People επιστρέφει για δεύτερη φορά μέσα στην εβδομάδα, αυτή τη φορά με την ιστορία του Αλέξανδρου Σούκουλη, ενός αθλητή που δεν σταμάτησε να τρέχει ακόμη κι όταν η μοίρα του γύρισε την πλάτη. #Newn #NewnPeople #Interview #Soukoulis

Ο τίτλος κρύβει μέσα του όλο το νόημα της σημερινής μας ιστορίας. Ή αν προτιμάτε, ένας μέρος αυτής, καθώς την βαθύτερη αλήθεια θα μας την αποκαλύψει ο σημερινός μας πρωταγωνιστής, μέσα από τις δικές του εμπειρίες!

Ο Αλέξανδρος Σούκουλης δεν έτρεξε ποτέ για την επιβίωση του. Έτρεξε και συνεχίζει να το κάνει για αυτά τα όνειρα που συνήθως μας λένε ότι είναι δύσκολο να πιάσεις, για αυτές τις στιγμές που είναι ικανές να «θρέψουν» τα μεγαλύτερα μας θέλω. Έτρεξε με όλες του τις δυνάμεις κόντρα σε προγνωστικά και προκαταλήψεις. Για το αν έπραξε σωστά, το γνωρίζει μόνο ο ίδιος. Πάντως, τα συναισθήματα, οι αριθμοί και τα χαμόγελα αναδεικνύουν ένα μέρος της δικής του αλήθειας, που δεν είναι άλλη από την αγνή αγάπη του για τον στίβο και τις περιπέτειες που συνεχώς του παρουσιάζει!

Το #NewnPeople, όπως οι περισσότεροι από εσάς έχετε ήδη καταλάβει, “διψάει” για κάτι τέτοιες ιστορίες που πέρα από όμορφες εικόνες, προκαλούν τον εγωισμό μας και επαναφέρουν στο προσκήνιο τη δύναμη του ονείρου, την πιο ισχυρή δύναμη που κρύβουμε μέσα μας. Μετά την… γεμάτη έμπνευση αφήγηση του Γεράσιμου Λιγνού στην συνέντευξη της Δευτέρας, έρχεται σήμερα ο Αλέξανδρος Σούκουλης να επιβεβαιώσει πλήρως την παραπάνω θέση, δίνοντας παράλληλα την δική του αντίληψη γύρω από τον αθλητισμό.

Τα ατελείωτα χιλιόμετρα, οι δύσκολες στιγμές, η πυγμή και η φιλοσοφία του «όσες φορές πέσω, άλλες τόσες θα σηκωθώ» είναι μερικά από τα στοιχεία που θα μας εκτυλίσσει στην κουβέντα που ακολουθεί. Πάμε, λοιπόν, να τον γνωρίσουμε καλύτερα…

Συνέντευξη στον Γιώργο Τσαρουχά

-Ο κορονοϊός δεν άφησε ανεπηρέαστο τον αθλητισμό. Κατά πόσο έχει επηρεάσει τη δική σου πορεία και τι κάνεις για να αντιμετωπίσεις την όλη κατάσταση;

A: Δυστυχώς διανύουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο,η οποία επηρεάζει την καθημερινότητα μας σε μεγάλο βαθμό. Στην αρχή της πρώτης καραντίνας είχα απογοητευτεί πλήρως με αποτέλεσμα να υπάρχει και άμεσος αντίκτυπος στην προπόνηση και την διάθεση μου. Έπειτα αφού τα «βρήκα» με τον εαυτό μου προσπάθησα να εκμεταλλευτώ την κατάσταση προς όφελος μου,καθώς κατάλαβα πως ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να αφοσιωθώ 100% στις προπονήσεις αφού στην ουσία δεν υπήρχε και κάτι άλλο που μπορούσες να κανείς εκείνη την περίοδο.

-Ποιες είναι, κατά τη γνώμη σου, οι επιπτώσεις που θα αφήσει πίσω του στον χώρο του στίβου;

Α: Κατά την γνώμη μου οι επιπτώσεις δεν θα επηρεάσουν τόσο τους αθλητές που κάνουν πρωταθλητισμό,αλλά κυρίως το δρομικό κίνημα που τα τελευταία χρόνια είχε μεγάλη άνθιση στην χώρα μας. Επίσης οι μαζικοί-λαϊκοί αγώνες δρόμου πιστεύω πως θα αργήσουν να διοργανωθούν ξανά,κάτι που πραγματικά είναι πολύ λυπηρό δίοδοι κόποι και προσπάθειες πολλών χρόνων έχουν πέσει στο κενό με αυτή την κατάσταση που διανύουμε.

-Όλη η ζωή σου είναι… χιλιόμετρα. Κάνοντας έναν σύντομο ταξίδι στον χρόνο, τι ήταν αυτό που σε ώθησε στον αθλητισμό και τι αυτό που σε κρατάει ενεργό μέχρι σήμερα;

Α: Από μικρή ηλικία θυμάμαι τον εαυτό μου να ασχολείται με τον αθλητισμό. Αρχικά με δυο αποτυχημένες προσπαθείς στην κολύμβηση και στο βόλλει αντίστοιχα. Αργότερα τελικά κατέληξα στον στίβο περίπου στην ηλικία των 13,μεγάλο ρόλο σε αυτή την απόφαση έπαιξε ο μεγάλος μου αδερφός ο οποίος είχε κατακτήσει πανελλήνια μετάλλια στα 3000μ κατά τα εφηβικά του χρόνια.

Πλέον μετά από 9 χρόνια στον αθλητισμό αυτό που με κρατάει ακόμα ζωντανό είναι το κίνητρο να σημειώσω ακόμα πιο γρήγορους χρόνους και φυσικά η αγάπη μου για το τρέξιμο και τον αθλητισμό γενικότερα.

-Αν γύριζες πίσω το χρόνο τι θα άλλαζες; Υπάρχει κάτι για το οποίο έχεις μετανιώσει;

Α: Γυρνώντας πίσω τον χρόνο δεν θα άλλαζα κάτι για να είμαι ειλικρινής, είμαι πολύ τυχερός που από μικρή ηλικία βρέθηκα δίπλα σε ανθρώπους που με πρόσεχαν και με εκτιμούσαν. Κάτι το οποίο ισχύει ακόμα και σήμερα καθώς με τους παλιούς προπονητές και συναθλητές διατηρούμε άριστες σχέσεις.

-Αγωνίζεσαι, κυρίως, στις μεγάλες αποστάσεις και σε μαραθώνιους… Αν έπρεπε να ξεχωρίσεις μια κατηγορία (800μ, 1.500μ) ποια θα ήταν αυτή; Τι ιδιαιτερότητες συναντάμε σε κάθε ένα από αυτά τα run;

Α: Μέχρι και την ηλικία των 18 αγωνιζόμουν κυρίως στα 800μ, αργότερα μετακομίζοντας στην Αθήνα,και λόγω σπουδών,άλλαξα προπονητή με τον οποίο αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε στις μεγαλύτερες αποστάσεις. Πλέον θα έλεγα πως έχω επικεντρωθεί στα αγωνίσματα 1500μ-5000μ,χωρίς να το έχω μετανιώσει στιγμή .Κάθε αγώνισμα έχει τις δικές του δυσκολίες και ιδιαιτερότητες,τα 800μ θεωρώ πως είναι από τα πιο δύσκολα αγωνίσματα σε θέμα προπόνησης καθώς πρέπει να συνδυάσεις ταχύτητα και αντοχή. Στα 1500μ και πάνω οι δυσκολίες αλλάζουν,αυξάνονται τα χιλιόμετρα και γενικότερα όλες οι προπονήσεις είναι μεγαλύτερες σε όγκο.

-Σου δίνουμε 4 επίθετα για να τα βάλεις δίπλα στο “κάδρο” του εαυτού σου. Ποια θα ήταν αυτά και με ποια σειρά προτεραιότητας θα τα τοποθετούσες;

Α: Για αυτή την ερώτηση πήρα την βοήθεια των συναθλητών μου, για να είναι λίγο πιο αντικειμενικοί η απάντηση μου. Υπομονετικός ,είναι από τα στοιχεία που με χαρακτηρίζουν και νομίζω είναι απαραίτητο για όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό. Ανταγωνιστικός, άλλο ένα χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει κάθε αθλητής στίβου πάντα όμως σε λογικά πλαίσια. Παρορμητικός, αρκετές φορές παίρνω κάποιες βιαστικές αποφάσεις που εν τέλει δεν οδηγούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αφοσιωμένος, ένα στοιχείο που κάποιες φορές είναι καλό και κάποιες όχι καθώς παραμελείς αρκετά όλα τα υπόλοιπα στην καθημερινότητα σου.

-Ποια στιγμή της μέχρι τώρα καριέρας σου θα τόνιζες με έντονα γράμματα και ποια θα ήθελες ιδανικά να σβήσεις από τη μνήμη σου;

Α: Η στιγμή που μου έχει χαραχθεί στο μυαλό είναι στην περσινή χειμερινή περίοδο όπου σε διάστημα 5 ημερών κατάφερα να πάρω δύο πανελλήνια μετάλλια σε ανώμαλο δρόμο και κλειστό στίβο αντίστοιχα. Η χαρά όμως δεν κράτησε πολύ καθώς μετά από ένα μήνα περίπου είχα ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που με κράτησε μακριά από τα γήπεδα για περίπου 3 μήνες, χάνοντας ουσιαστικά οποίες βλέψεις είχα για την καλοκαιρινή αγωνιστική περίοδο.

-Δυσκολίες, τραυματισμοί, θυσίες. 3 καταστάσεις που οφείλει κάθε αθλητής να υποστεί για να φτάσει ψηλά. Εσύ σε τι βαθμό τα αντιμετώπισες και τι θα έλεγες σε κάποιον συναθλητή σου που απελπίζεται συνεχώς εξαιτίας αυτών των δυσκολιών;

Α: Μπορώ να πω πως είμαι από τους τυχερούς καθώς δεν είχα ποτέ κάποιον σοβαρό τραυματισμό ή κάποια δυσκολία που με κράτησε μακριά από τις προπονήσεις, αν εξαιρέσουμε το πρόβλημα υγείας που πέρασα πέρυσι. Σε αυτό το διάστημα όμως κατάλαβα πόσο δύσκολο είναι να μην μπορείς να κάνεις αυτό που αγαπάς, πολλές σκέψεις περνάνε από το μυαλό σου και η ψυχολογία σου αλλάζει σε μεγάλο βαθμό. Τότε όμως είναι που πρέπει να πεισμώσεις περισσότερο, να θέσεις νέους στόχους προκειμένου να έχεις κάποιο κίνητρο και κυρίως υπομονή και πίστη στον εαυτό σου ότι θα καταφέρεις να ξαναφτάσεις στο επίπεδο που ήσουν πριν.

-Τι περιλαμβάνει συνήθως το καθημερινό σου πρόγραμμα προετοιμασίας – γυμναστικής;

Α: Θα μιλήσω λίγο γενικότερα για το εβδομαδιαίο μου πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει 10-11 προπονήσεις. Από τις οποίες 2-3 φορές είναι διαλειμματικές προπονήσεις, 2 long runs από 15-20 χιλιόμετρα,2-3 φορές ενδυνάμωση και γυμναστήριο και στις υπόλοιπες προπονήσεις χαλαρά τρεξίματα για αποκατάσταση και ανάκτηση δυνάμεων.

-Επόμενοι σου στόχοι; Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου όνειρο στο χώρο του στίβου;

Α: Μέσα στους επόμενους μου στόχους είναι η προετοιμασία σε υψόμετρο, κάτι το οποίο έχει προγραμματιστεί να γίνει στις αρχές Μαρτίου όπου θα ταξιδέψουμε στην Αιθιοπία και θα παραμείνουμε εκεί για ένα χρονικό διάστημα πραγματοποιώντας την βασική προετοιμασία για την θερινή σεζόν. Έπειτα για φέτος στόχος είναι το πανελλήνιο πρωτάθλημα και η βελτίωση των ατομικών μου ρεκόρ.

Είμαι από τους ανθρώπους που προτιμώ να μην κάνω μεγάλα όνειρα, προτιμώ να αφήνω να εξελιχθούν τα πράγματα από μόνα τους. Με αυτό τον τρόπο είσαι προετοιμασμένος για κάθε ενδεχόμενο και το πιο σημαντικό δεν απογοητεύεσαι αν δεν πάνε τα πράγματα όπως τα έχεις σχεδιάσει.

-Κεφάλαιο: Προσωπικά στηρίγματα. Ποια είναι αυτά για σένα; Ποιους θα ήθελες να ευχαριστήσεις για την στήριξη προς το πρόσωπό σου;

Α: Αρχικά θα ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένεια μου, μπορεί να ακούγεται λίγο τετριμμένο αλλά πραγματικά μόνο εγώ μπορώ να καταλάβω την προσπάθεια που καταβάλλουν αλλά και τις θυσίες που κάνουν ώστε να μπορώ εγώ να ασχολούμαι με τον στίβο. Επίσης οι συναθλητές μου είναι ένα βασικό στήριγμα, αφού πλέον μετά από τόσα χρόνια συνύπαρξης στην προπόνηση έχουμε γίνει “ένα’’ και μέσα και έξω από τους αγωνιστικούς χώρους. Τέλος,τους χορηγούς μου που με εμπιστεύονται, την εταιρεία ASICS που συνεργαζόμαστε τα τελευταία 3 χρόνια όπως και τις πρόσφατες συνεργασίες μου POLAR GR, XTR.GR που με δέχθηκαν με τον καλύτερο τρόπο στην “οικογένεια’’ τους.

Αλέξανδρε σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σου και την κουβέντα. Ευχόμαστε τα καλύτερα με πολλές επιτυχίες!

Μείνετε συντονισμένοι στο Newn.gr, καθώς η στήλη του #Newn People θα επιστρέψει την ερχόμενη Δευτέρα!