Η αλαζονεία της εξουσίας

Άρθρο γνώμης του Ευριβιάδη Ελευθεριάδη

Ο Τσιπρας ήταν ένας κακός Πρωθυπουργός. Πλην των Πασοκων που πήγανε στο Σύριζα τα τελευταία χρόνια και πρέπει να υπεράσπιζονται την επιλογή τους, δεν έχει μείνει κάποιος να πιστεύει ότι η θητεία του είχε θετικό πρόσημο.Ο Μητσοτάκης κατάφερε να πατήσει πάνω σε αυτή τη γενική αντίληψη και δημιούργησε μία εικόνα πολιτικής υπεροχής. Είχε καταφέρει να κερδίσει τον αήττητο μέχρι τότε Τσιπρα, να κερδίσει το πολιτικό κέντρο και τη ψήφο ενός δυναμικού ακροατηρίου.

Επιπλέον το Κίνημα Αλλαγής δεν έδειξε ικανό να διεμβολίζει τον πολιτικό χώρο του Κέντρου.Ο Μητσοτάκης χρεώθηκε θετικά το αυτονόητο. Στο πρώτο κύμα της πανδημίας, πήρε νωρίς οριζόντια μέτρα, η Ελλάδα δεν πλήρωσε ακριβά όπως οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Επιπλέον στις κρίσεις ο λαός συσπειρώνεται γύρω από τον επικεφαλής.Η έλλειψη δυνατού αντιπάλου, οι δημοσκοπήσεις, έχουν πλέον δώσει στον ίδιο και τη Νέα Δημοκρατία μια συμπεριφορά αλαζονείας .

Το τσιμπούσι στην Ικαρία, την ώρα που απαιτείς από όλη την υπόλοιπη χώρα να κλείνεται από τις 6 στο σπίτι του, δείχνει ότι δεν νιώθεις ότι αυτό σε αγγίζει.Ακόμη και η αιτιολόγηση του ίδιου του Βουλευτή που έκανε το μάζεμα ήταν αλαζονική. . Κούνησε το δάχτυλο ότι τήρησε τα μέτρα και ότι η κοινωνία δεν κατάλαβε καλά.Η αντίληψή ότι είσαι πανίσχυρος και τίποτα δεν σε αγγίζει, αυτός ο ιδρυματισμός, ποτέ δεν βγαίνει σε καλό. Και δεν είναι η πρώτη φορά.

Υ.γ.: για τους δήθεν κέντρο αριστερούς που ακόμη και σε αυτό υπερασπίζονται το Μητσοτάκη και υποδεικνύουν να γίνεται πιο ουσιαστική αντιπολίτευση, έχω να πω ότι έχουν κουράσει. Ας δείξουν αυτοί πως είναι η ουσιαστική αντιπολίτευση ή ας πάνε επιτέλους να γραφτούν στις τοπικές της Νέας Δημοκρατίας.